Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.
zaborca — m odm. jak ż II, DCMs. zaborcacy; lm M. zaborcacy, DB. zaborcaców «ten, kto dokonał zaboru, zwłaszcza państwo, które zagarnęło przemocą cudze terytorium» … Słownik języka polskiego
konkwistador — m IV, DB. a, Ms. konkwistadororze, lm M. konkwistadororzy, DB. ów «najeźdźca, zdobywca, zaborca, zwłaszcza hiszpański lub portugalski kolonizator Ameryki Południowej i Środk.wej» ‹hiszp.› … Słownik języka polskiego
nauczanie — n I rzecz. od nauczać Nauczanie języków obcych. ∆ Nauczanie programowane «metoda nauczania polegająca na używaniu maszyn uczących lub specjalnie skonstruowanych podręczników» ∆ Nauczanie zaoczne «studia dla pracujących polegające głównie na… … Słownik języka polskiego
konkwistador — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos I, Mc. konkwistadororze; lm M. konkwistadororzy {{/stl 8}}{{stl 7}} ten, kto dokonuje podbojów terytorialnych; zaborca, najeźdźca, zdobywca (zwłaszcza o hiszpańskich i portugalskich kolonizatorach Ameryki Płd. i Środk … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zaborczy — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. IIb {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} związany z zaborami, zaborcą; dokonujący zaboru : {{/stl 7}}{{stl 10}}Polityka zaborcza. Zaborcze plany. Wojska zaborcze. {{/stl 10}}{{stl 20}}… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
